موزامبیک
همه چیز درباره موزامبیک
اطلاعات کلی موزامبیک :
- پایتخت: ماپوتو
- زبان رسمی: پرتغالی
- پیش‌شماره کشور: 00258
- نام انگلیسی: Mozambique
- قاره: آفریقا
- واحد پولی: متیکال موزامبیک و هر متیکال موزامبیک در دسامبر ۲۰۲۳ برابر با ۰.۰۱۶ دلار آمریکا
- زبان‌های رایج: انگلیسی
- جمعیت: ۳۴,۳۶۹,۹۱۲ نفر/ بیش از ۳۴ میلیون نفر
- منطقه زمانی: (GMT+2)
- نوع حکومت: رئیس جمهوری
کشور موزامبیک کشوری در جنوب آفریقا و پایتخت آن ماپوتو است. با 309،475 مایل مربع (801،590 کیلومتر) 36مین کشور بزرگ جهان است. از نظر اندازه با ترکیه قابل مقایسه است. موزامبیک در سواحل جنوب شرقی آفریقا واقع شده است. این کشور از جنوب به سوازیلند، آفریقای جنوبی از جنوب غربی، زیمبابوه در غرب، زامبیا و مالاوی از شمال غربی، تانزانیا از شمال و اقیانوس هند از شرق محدود می شود. موزامبیک بین عرض های جغرافیایی 10 تا 27 درجه سانتی گراد و طول های 30 و 41 درجه سانتی گراد قرار دارد. در موزامبیک ، کشاورزی پایه اصلی اقتصاد است و کشور از پتانسیل بالایی برای رشد در این بخش برخوردار است. کشاورزی بیش از 80 درصد از نیروی کار را استخدام می کند و برای اکثریت قریب به 23 میلیون نفر از ساکنان تأمین معیشت می‌کند.
کشاورزی 31.5 درصد از تولید ناخالص داخلی را در سال 2009 به خود اختصاص داده است، در حالی که تجارت و خدمات 44.9 درصد را تشکیل می‌دهد. در سال 1987 ، دولت دست به یک سری اصلاحات کلان اقتصادی برای ایجاد ثبات در اقتصاد زد. این مراحل، همراه با کمک های اهدا کنندگان و با ثبات سیاسی از زمان انتخابات چند حزبی در سال 1994 ، منجر به پیشرفت چشمگیر در میزان رشد کشور شده است.
نگاهی به کشور موزامبیک
کشور موزامبیک کشوری در جنوب آفریقا و پایتخت آن ماپوتو است. با ۳۰۹.۴۷۵ مایل مربع (۸۰۱.۵۹۰ کیلومتر) ۳۶مین کشور بزرگ جهان است. از نظر اندازه با ترکیه قابل مقایسه است. موزامبیک در سواحل جنوب شرقی آفریقا واقع شده است. این کشور از جنوب به سوازیلند، آفریقای جنوبی از جنوب غربی، زیمبابوه در غرب، زامبیا و مالاوی از شمال غربی، تانزانیا از شمال و اقیانوس هند از شرق محدود می‌شود.
موزامبیک بین عرض‌های جغرافیایی ۱۰ تا ۲۷ درجه سانتی گراد و طول‌های ۳۰ و ۴۱ درجه سانتی گراد قرار دارد. در موزامبیک، کشاورزی پایه اصلی اقتصاد است و کشور از پتانسیل بالایی برای رشد در این بخش برخوردار است. کشاورزی بیش از ۸۰ درصد از نیروی کار را استخدام می‌کند و برای اکثریت قریب به ۲۳ میلیون نفر از ساکنان تأمین معیشت می‌کند.
کشاورزی ۳۱.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی را در سال ۲۰۰۹ به خود اختصاص داده است، در حالی که تجارت و خدمات ۴۴.۹ درصد را تشکیل می‌دهد. در سال ۱۹۸۷، دولت دست به یک سری اصلاحات کلان اقتصادی برای ایجاد ثبات در اقتصاد زد. این مراحل، همراه با کمک‌های اهدا کنندگان و با ثبات سیاسی از زمان انتخابات چند حزبی در سال ۱۹۹۴، منجر به پیشرفت چشمگیر در میزان رشد کشور شده است.
اقتصاد و منابع مالی و درآمدی موزامبیک
اقتصاد موزامبیک پس از پایان جنگ داخلی موزامبیک (۱۹۷۷-۱۹۹۲) توسعه یافت. در سال ۱۹۸۷، دولت دست به یک سری اصلاحات کلان اقتصادی برای ایجاد ثبات در اقتصاد زد. این مراحل، همراه با کمک‌های اهدا کنندگان و با ثبات سیاسی از زمان انتخابات چند حزبی در سال ۱۹۹۴، منجر به پیشرفت چشمگیر در میزان رشد کشور شده است.
تورم در اواخر دهه ۱۹۹۰ به رقم‌های تک رسیده بود اگرچه در سال‌های ۲۰۰۰ به رقم‌های دو برابر بازگشت. اصلاحات مالی از جمله معرفی مالیات بر ارزش افزوده و اصلاح خدمات گمرک، توانایی‌های جمع‌آوری درآمد دولت را بهبود بخشیده است.
علیرغم این مزایا، موزامبیک بیشتر بدلیل بودجه سالانه خود به کمک‌های خارجی وابسته است. کشاورزی معیشت اکثریت قریب به اتفاق نیروی کار کشور را به کار می‌گیرد. عدم تعادل قابل توجه تجارت همچنان ادامه دارد اگرچه افتتاح کارخانه آلومینیوم MOZAL، بزرگترین پروژه سرمایه‌گذاری خارجی این کشور، تا به امروز باعث افزایش درآمدهای صادراتی شده است. پروژه‌های سرمایه‌گذاری اضافی در استخراج تیتانیوم و فرآوری و تولید پوشاک باید شکاف واردات یا صادرات را بیشتر ببندد.
رنکینگ جهانی در کلیه زمینه های موزامبیک
در موزامبیک، کشاورزی پایه اصلی اقتصاد است و کشور از پتانسیل بالایی برای رشد در این بخش برخوردار است. ۹ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر نیروی کار در این کشور وجود دارد که کشاورزی بیش از ۷۰ درصد از نیروی کار را تشکیل می‌دهد و برای اکثریت قریب به ۲۳ میلیون نفر از ساکنان تأمین معیشت می‌کند.
کشاورزی ۳۱.۵ درصد از تولید ناخالص داخلی را در سال ۲۰۰۹ به خود اختصاص داده است، در حالی که تجارت و خدمات ۴۴.۹ درصد را تشکیل می‌دهد. در مقابل، ۲۰ درصد از کل ارزش صادرات در سال ۲۰۰۹ از بخش کشاورزی ناشی می‌شود، بیشتر از طریق صادرات ماهی، میگو، چوب، کپرا، آجیل بادام زمینی و مرکبات، پنبه، نارگیل، چای و دخانیات. تولید کل قند در دهه ۲۰۰۰ با ۱۶۰ درصد افزایش، که این کشور را برای اولین بار از زمان استقلال به صادرکننده خالص اصلی تبدیل کرد.
همه مزارع و پالایشگاه‌ها به بخش خصوصی واگذار شده است. محصولات دریایی، به ویژه میگو، بزرگترین صادرات کشورموزامبیک است. منابع دریایی فراوانی وجود دارد که به طور کامل مورد بهره‌برداری قرار نمی‌گیرد. پس از جنگ داخلی موزامبیک، بازگرداندن تدریجی بازارهای روستایی باعث شده است که موزامبیک بتواند محصولات کشاورزی را به طرز چشمگیری افزایش دهد.
نوع حکومت و ساختار سیاسی موزامبیک
سیاست موزامبیک در یک چارچوب نیمه ریاست جمهوری دموکراتیک نماینده جمهوری ارزیابی می‌شود، به موجب آن رئیس جمهور موزامبیک رئیس حکومت است و توسط مردم انتخاب می‌شود. رئیس دولت از یک سیستم چند حزبی انتخاب می‌شود و قدرت اجرایی توسط دولت اعمال می‌شود.
قدرت قانونگذاری هم به دولت و هم در مجلس جمهوری واگذار شده است. پس از انتخابات محلی در سال ۱۹۹۸، دولت تصمیم گرفت تا نگرانی‌های رویه‌ای مخالفان را برای دور دوم انتخابات ملی چند جانبه در سال ۱۹۹۹ فراهم کند. با کار در مجلس شورای ملی، قانون انتخابات دوباره بازنویسی و در دسامبر ۱۹۹۸ به تصویب رسید.
با تأمین مالی اهدا کنندگان بین المللی، ثبت نام رای دهندگان بسیار موفقی از ژوئیه تا سپتامبر ۱۹۹۹ انجام شد و کارت‌های ثبت نام رای دهندگان را به ۸۵٪ از برگزیدگان بالقوه (بیش از ۷ میلیون رای دهنده) ارائه می‌داد. دومین انتخابات عمومی در ۳ تا ۵ دسامبر سال ۱۹۹۹ با حضور زیاد رأی دهندگان برگزار شد.
ناظران بین المللی و داخلی توافق کردند که روند رأی گیری به خوبی ساماندهی شده و بدون نقص پیش رفته است. هم مخالفان و هم ناظران متعاقباً نقص‌هایی را در روند جدول‌بندی مطرح می‌کردند که در صورت‌عدم وقوع، ممکن است نتیجه را تغییر دهند. در پایان اما ناظران بین المللی و داخلی به این نتیجه رسیدند که نتیجه نزدیک رأی منعکس کننده خواست مردم است.
رئیس جمهور Chissano با کسب حاشیه ۴٪ از امتیاز از کاندیدای ائتلاف RENAMO – انتخابیه، Afonso Dhlakama، ریاست جمهوری را به دست‌آورد و دوره ۵ساله خود را از ژانویه ۲۰۰۰ آغاز کرد. مخالفان نتایج انتخابات ریاست جمهوری کمیسیون ملی را نپذیرفتند و شکایتی رسمی به دیوان عالی کشور ارائه دادند. یک ماه پس از رای گیری، دادگاه اعتراض مخالفان را رد کرد و نتایج انتخابات را تأیید کرد و مخالفان دیگر شکایتی راجع به نتایج رأی قانونگذاری ارائه ندادند.
پایتخت و شهرهای مهم کشور موزامبیک
ماپوتو بزرگترین شهر و همچنین پایتخت این کشور است و ۱.۲ میلیون نفر جمعیت دارد. این شهر رسما قبل از استقلال با نام لورنکو مارکس شناخته می‌شد و به خاطر یک ناوبر پرتغالی که توسط فرماندار موزامبیک برای اکتشاف سفر به آنجا اعزام شده بود، نامگذاری شد. این شهر با متوسط بارش ۳۲ سانتی‌متر در سال، نسبتاً شهری خشک است. این شهر ساحلی است و مستعد ابتلا به تأثیرات آب و هوایی مانند طوفان‌ها است. ماتولا حومه شهر ماپوتو با ۸۹۳۰۰۰ نفر جمعیت است. مساحت آن ۱۴۴ مایل مربع و تراکم جمعیت ۶.۲۰۰ نفر در هر مایل مربع است
نامپولا بزرگترین شهر در مناطق شمالی موزامبیک است و همچنین یکی از مدرن ترین شهرهای کشور است. این شهر دارای چندین هتل، رستوران و مرکز خرید غربی است. یک فرودگاه کوچک در این شهر وجود دارد که به نایروبی در موزامبیک و ژوهانسبورگ در آفریقای جنوبی متصل می شود و تنها سه مایل با مرکز شهر فاصله دارد.
بیرا در سال ۱۸۸۷ تأسیس شد و در سال ۱۹۰۷ شکل یک شهر مستقل را گرفت. جمعیت این شهر ۴۳۶.۲۴۰ نفر و تراکم جمعیت آن ۱۸۸۰ نفر در هر مایل مربع است. بیرا یک شهر بندری مهم است و به عنوان دروازه ورود به فضای داخلی موزامبیک و همچنین کشورهای محاصره شده زیمبابوه، زامبیا فعالیت می‌کند.
عجایب موزامبیک
موزامبیک در منطقه جنوب شرقی قاره آفریقا واقع شده و چهارمین خط ساحلی آفریقا را دارد که حدود ۲۴۷۰ کیلومتر مساحت دارد و شامل سواحل شنی عمدتاً سفید است که موزامبیک را به عنوان یک بهشت معین برای گردشگران در تمام طول سال قرار داده است.
موزامبیک احتمالاً یکی از بهترین مقصد ساحل آفریقا، افتخار میزبانی از مجمع الجزایر معروف Bazaruto را دارد که از پنج جزیره تشکیل شده است. بازاروتو، بنگوارا، مگاروک، سانتا کارولینا و بانگو. مجمع الجزایر یک منطقه حفاظت شده است که آن را به عنوان یک مکان دریایی رزرو می‌کنند و به نوبه خود صخره‌های مرجانی نیز به خوبی محافظت می‌شوند.
این مکان برای علاقه مندان به ورزش‌های آبی مناسب است و همچنین جایگاه چندین نوع مختلف از گونه‌های پرنده شناخته شده است، مجمع الجزایر Bazaruto یک مقصد ایده آل برای کوهپیمایی است. از دیگر عجایب کشور موزامبیک می‌توان به پارک‌ها و باغ وحش‌هایی که در آن‌ها حیوانات آفریقایی چون؛ فیل ها، شیرها، گاومیش‌ها و پلنگ‌ها و حیوانات وحشی مختلفی را می‌توان در این پارک‌های ملی مشاهده کرد.
در پایین سواحل موازمبیک وجود قلعه‌ها و ویرانه‌های شهرهای باستانی، به عجایب و زیبایی‌های این کشور اضافه کرده‌است که آشکارا تاریخ فرهنگی و استعماری غنی این کشور را به نمایش می‌گذارد.
خلاصه تاریخ موزامبیک
جزیره موزامبیک یک جزیره مرجانی کوچک بوده که برای اولین بار توسط اروپایی‌ها در اواخر قرن ۱۵ شناخته شده است. سفر واسکو دا گاما در اطراف کیپ در سال ۱۴۹۸ نشانگر ورود پرتغالی‌ها به تجارت، سیاست و جامعه منطقه بود. پرتغالی‌ها از دست‌آورد جزیره موزامبیک و شهرستان بندر سوفالا در اوایل قرن ۱۶، و در سال ۱۵۳۰، گروه کوچکی از بازرگانان پرتغالی و آینده نگر به‌وجود آوردند که به دنبال نفوذ داخلی و استفاده از منابع معدنی و طلا بودند.
پرتغالی‌ها تلاش کردند تا از طریق کمک هزینه‌های زمینی که به تسویه حساب و اداره پرتغالی‌ها وابسته است موقعیت‌های تجاری و تسویه حساب خود را قانونی و تثبیت کنند. از نظر تاریخی در موزامبیک برده داری وجود داشت. بردگان توسط روسای قبیله‌های آفریقایی، بازرگانان مسلمان عرب، و بازرگانان پرتغالی و اروپایی خریداری فروخته می‌شدند. بسیاری از برده‌های موزامبیکی توسط روسای قبیله تامین و هدایت می‌شدند که به قبایل جنگجو حمله می‌کردند و اسیران خود را میفروختند.
خلاصه ای از جغرافیای موزامبیک
با گسترش ایدئولوژی‌های کمونیستی و ضد استعماری در آفریقا، بسیاری از جنبش‌های سیاسی مخفی در حمایت از استقلال موزامبیک تأسیس شدند. این جنبش‌ها ادعا می‌کردند از آنجا که سیاست‌ها و برنامه‌های توسعه در درجه اول توسط مقامات حاکم به نفع جمعیت پرتغالی موزامبیک طراحی شده است، توجه چندانی به ادغام قبیله‌ای موزامبیک و توسعه جوامع بومی آن نشده است.
این امر اکثریت مردم بومی را تحت تأثیر قرار داد که هم از تبعیض حمایت مالی دولت و هم فشارهای عظیم اجتماعی رنج می‌بردند. جبهه خلق برای آزادی موزامبیک یک جنگ علیه حکومت پرتغالی در سپتامبر ۱۹۶۴ ایجاد کرد. آغاز این جنگ با دو مستعمره دیگر پرتغال آنگولا و گینه همراه بود.
کشورها و مناطق وابسته موزامبیک
- یوسبیو (فوتبالیست)
- ترزا هاینز (تاجر)
- کارلوس کی‌روش (مربی فوتبال)
- ماریزا فادو (هنرمند)
- گراسا ماچل (سیاستمدار)
- سامورا ماچل (سیاستمدار)
- ال بوللی (سرآشپز رستوران‌های معروف ال بولی)
- هابیل خاویر (فوتبالیست)
مشاهیر علمی، ادبی و سیاسی و هنری موزامبیک
موزامبیک از نظر اندازه با ترکیه قابل مقایسه است. موزامبیک در سواحل جنوب شرقی آفریقا واقع شده است. این کشور از جنوب به سوازیلند، آفریقای جنوبی از جنوب غربی، زیمبابوه در غرب، زامبیا و مالاوی از شمال غربی، تانزانیا از شمال و اقیانوس هند از شرق محدود می‌شود.
موزامبیک بین عرض‌های جغرافیایی ۱۰ تا ۲۷ درجه سانتی گراد و طول‌های ۳۰ و ۴۱ درجه سانتی گراد قرار دارد. این کشور توسط رودخانه زامبیزی به دو منطقه توپوگرافی تقسیم شده است. در شمال رودخانه زامبیزی، نوار ساحلی باریک جای خود را به تپه‌های داخلی و ارتفاعات کم ارتفاع می‌دهد.
ارتفاعات ناهموار بیشتر غربی است و عبارتند از: ارتفاعات نیسا، ارتفاعات نامولی، ارتفاعات آنگونیا، فلات و ارتفاعات ماکوند و با جنگل میمبو پوشش داده شده‌است. در جنوب رودخانه زامبیزی، دشتهای مرتفع با فلات مشونالند و کوههای لبومبو واقع وجود دارد. این کشور توسط پنج رودخانه اصلی و چندین رودخانه کوچک که مهم‌ترین رودهانه این کشور رودخانه زامبیزی تشکیل می‌شود.
این کشور دارای چهار دریاچه است: دریاچه نیاسا یا مالاوی، دریاچه چیوتا، دریاچه کاهورا باسا و دریاچه شیروا که همه در شمال قرار دارند. شهرهای بزرگ موزامبیک ماپوتو، بیرا، ناپولا، ته‌ته، کوالیمان، چیمویی و اینهامبانه هستند.
فرهنگ مردم موزامبیک
غذا در کشور موازمبیک بخش مهمی از بسیاری از جشن‌ها است. مرسوم است که در مهمانی ها، آیین‌ها و دیگر اجتماعات، یک وعده غذایی سرو می‌شود و برای فقرا (که اکثریت جمعیت هستند) تقسیم می‌شود، در حالی که مراسم تشریفاتی اغلب جشن‌های بزرگ است، غذای ارائه شده همان چیزی است که هر روز خورده می‌شود. سلام و احوالپرسی بین مردم موازمبیک طولانی است و شامل پرسش درمورد سلامت خانواده یکدیگر است. عموماً مردم در کنار هم ایستاده و از نظر جسمی محبت دارند.
پیشرفت کلی در موزامبیک
خاک ها و شرایط آب و هوایی متنوع موزامبیک، تحت تأثیر عرض جغرافیایی، تغییر در ارتفاع، توپوگرافی و مجاورت ساحل، طیف گسترده‌ای از فرصت های تولید را ارائه می‌دهد. پتانسیل کشاورزی علیرغم خشکسالی و سیل مکرر زیاد است. منابع آب نسبتاً فراوان است. موزامبیک از ذخایر معدنی قابل توجهی برخوردار است. با این وجود، موزامبیک یک کشور بسیار فقیرنشین است.
صنایع معدنی موزامبیک
در کشور موزامبیک ذخایر معدنی زیادی وجود دارد، اما توسط جنگ داخلی و زیرساخت‌های ضعیف محدود شده است. مواد معدنی که هم اکنون استخراج می‌شود شامل سنگ مرمر، بنتونیت، زغال سنگ، طلا، بوکسیت، گرانیت، تیتانیوم و سنگهای قیمتی است. صادرات غیرقانونی از تولید صنایع دستی ۵۰ میلیون دلار آمریکا تخمین زده شده است.
موزامبیک اولین گروه زغال سنگ خود را در سال ۲۰۱۱ صادر کرد و انتظار دارد بزرگترین صادرکننده زغال سنگ در جهان شود. همچنین برای دستیابی به ذخایر زغال سنگ این کشور نیز در حدود ۵۰ میلیارد دلار برای پروژه‌های زیرساخت هزینه شده است. گزارش شده است که موزامبیک پس از روسیه ، ایران و قطر چهارمین ذخایر بزرگ گاز طبیعی در جهان را در اختیار دارد.
جهانگردی
موضوع جهانگردی پس از استقلال از پرتغال به شدت کاهش یافت، اما درحال حاضر در حال توسعه است، اگرچه هنوز هم پایین‌تر از پتانسیل عملکرد دارد. استراتژی ملی ترویج گردشگری، ابتکار «پارک صلح» که با پارک کروگر در آفریقای جنوبی و گونارژو در زیمبابوه، ارتباط دارد، یک پروژه با هدف توسعه گردشگری است.
مراقبت و تربیت کودکان در کشور موازمبیک
نوزادان و کودکان خردسال به ندرت از مادران خود جدا می‌شوند. مرسوم است که خانم‌ها با نوار پارچه‌ای نوزادان خود را به پشت خود گره بزنند و هنگام کار در مزارع، آن‌ها را همراه خود ببرند. در تربیت و آموزش کودکان با محبت رفتار می‌شوند اما خانواده‌ها انتظار دارند اغلب در سنین جوانی شروع به کار کنند.
پس از جنگ داخلی، تقریباً نیم میلیون کودک بدون خانواده باقی مانده‌اند. بسیاری از این کودکان در ماپوتو و سایر شهرها سرگردان و با سرقت یا فروش کالاهای کوچک در خیابان زنده می‌مانند. سازمان‌های امداد با مراقبت و آموزش فرزندان و اتحاد مجدد خانواده ها، مشکل را تا حدودی کاهش داده‌اند.
به دلیل سرکوب آموزش توسط کشور پرتغال، موزامبیک با به دست آوردن استقلال در سال ۱۹۷۵ تنها ۱۰ درصد از سوادآموزی را بدست آورد. اولین دولت پس از مستقل شدن، باعث افزایش این تعداد و ایجاد آموزش اجباری برای کودکان در سنین بین شش تا دوازده سال شد اما این برنامه تا حد زیادی با جنگ داخلی مختل شد.
با پایان یافتن جنگ در سال ۱۹۹۵، میزان سوادآموزی ۴۰ درصد و فقط ۶۰ درصد از کودکان در سن ابتدایی در مدرسه بودند. فقط ۷ درصد کودکان در سطح متوسطه ثبت نام کردند. از زمان امضای معاهدات صلح، این تعداد شروع به افزایش کرده است.
